W pracy z dziećmi wykorzystujemy następujące metody:
Metoda Dobrego Startu M. Bogdanowicz
Metoda ta doskonale przygotowuje dzieci do czytania i pisania oraz zapobiega trudnościom w ich opanowaniu. Metoda Dobrego Startu angażuje jednocześnie wiele zmysłów, dodatkowo usprawnia koncentrację, pamięć i operacje myśleniowe. Dzięki zastosowanym ćwiczeniom stale doskonalona jest poprawna wymowa, a także rozwijany jest słuch fonematyczny np. poprzez wydzielenie sylab i głosek ze słów. Dzieci wyrabiają sobie prawidłowy nawyk trzymania i posługiwania się narzędziem pisarskim. Podczas wykonywania różnych zadań dzieci uczą się także umiejętności mieszczenia się w liniaturze podczas odtwarzania wzoru tworzącego szlaczek. Dzięki stosowaniu tej metody dziecko nabiera wiary we własne siły, odkrywa własne zdolności, jak również wdraża się do samokontroli. Metodzie tej towarzyszą piosenki i ciekawe zadania, które sprawiają dużo frajdy.
Dziecięca Matematyka E. Gruszczyk- Kolczyńskiej
„Myślą przewodnią Dziecięcej matematyki Gruszczyk- Kolczyńskiej jest wtopienie edukacji matematycznej w proces wspomagania rozwoju umysłowego”. Edukacja matematyczna dzieci musi być połączona z intensywnym rozwojem myślenia z kształtowaniem odporności emocjonalnej oraz z ćwiczeniem pewnych umiejętności matematycznych. W tej edukacji liczą się przede wszystkim osobiste doświadczenia dziecka, które są budulcem, z którego maluch tworzy pojęcia i umiejętności. Odpowiednio dobrane wpływają na rozwój myślenia i hartowania dziecięcej odporności. Podczas ich przetwarzania dziecko nazywa przedmioty i wykonywane czynności, co doskonali koncentrację uwagi i pozwala mu dostrzec to co istotne. Dziecko musi czuć sens tego co robi. Dzięki dziecięcej matematyce E. Gruszczyk- Kolczyńskiej, dzieci bardzo chętnie pokonują trudności i wytrwale wykonują polecenia, gdyż zadania prezentowane są w sposób przyjemny. Dzięki tej metodzie dziecko chętnie i na długo zaprzyjaźni się z matematyką.
Metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne
Metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne to pewien system ćwiczeń oraz zabaw ruchowych, który wywodzi się z naturalnych potrzeb dziecka. Metoda ta opiera się na usprawnianiu motoryki, poznawaniu przez dzieci własnego ciała, kształtowaniu poczucia sił, sprawności, a także możliwości ruchowych. Maluch mający zaufanie do siebie czuje się bezpieczny, lepiej się rozwija, a także jest bardziej twórczy. Równocześnie dziecko kształtuje zdolność tworzenia więzi i rozwija świadomość przestrzeni i orientacji. Metoda Ruchu Rozwijającego jest propagowana na całym świecie jako jeden z ważniejszych czynników rozwoju psychomotorycznego młodszych dzieci.
Metoda Klanzy
Źródłem inspiracji metody Klanzy była pedagogika zabawy. Czy są gdzieś na świecie dzieci, które nie lubią się bawić? Chyba nie. Zabawa jest podstawową formą działalności i aktywności dzieci, a poprzez zabawę dzieci poznają i odkrywają świat, lepiej poznają siebie i innych, doświadczają, uczą się, komunikują się, odczuwają i przeżywają. Metoda zabawy Klanza jest dla dzieci niezwykle interesująca, angażuje emocjonalnie całą grupę, pobudza do twórczego działania, inspiruje do maksymalnego wykorzystywania swoich możliwości, a tym samym jest źródłem radości i satysfakcji. Metodzie tej towarzyszą piosenki, tańce, rymowanki i chusta animacyjna.
Metoda Opowieści Ruchowej J.C. Thulina
Istota tej metody jest obrazowe opowiadanie przez nauczycielkę bajki, opowieści czy jakiegoś wydarzenia, które skłania dziecko do ruchowego interpretowania usłyszanych treści, dzięki czemu cały czas aktywna jest wyobraźnia dziecka. Układ opowiadania jest oparty na zasadzie wszechstronności, co usprawnia wszystkie główne grupy mięśniowe oraz narządy wewnętrzne. Występują tu ruchy o różnym charakterze np. skoki, rzuty, biegi, pchanie, pełzanie, czworakowanie itp.
Metoda R. Labana
Metoda R. Labana jest metodą gimnastyki ekspresji, gimnastyki twórczej. Metoda ta nie narzuca dziecku konkretnych ćwiczeń, jednakże należy im wyjaśnić „co mają robić”, a to jak będą daną czynność wykonywać zależy od ich pomysłowości, fantazji oraz doświadczeń ruchowych.
Metoda C. Orffa
Założeniem tej metody jest rozwijanie kultury fizycznej dziecka w korelacji z kultura rytmiczni- muzyczną i kulturą słowa. W różnego rodzaju ćwiczeniach proponowanych przez Orffa jest połączenie muzyki, mowy i ruchu, co daje dziecku możliwość rozwijania inwestycji twórczej i samoekspresji.
Metoda Dennisona (gimnastyka mózgu)
Współczesna nauka dostrzega zbawienny wpływ ruchu i rolę ciała w uczeniu się. P. Dennison odkrył, że pewne kombinacje ruchów ciała mają pozytywny wpływ na dzieci, pomagają im w lepszym zapamiętywaniu i uczeniu się. Dodatkowo podczas ćwiczeń stymulowany jest prawidłowy rozwój dziecka. Metoda ta kładzie szczególny nacisk na współpracę oby półkul mózgowych, a jak wiadomo każda z półkul ma inne zadanie, więc brak integracji między nimi może być źródłem wielu problemów, zarówno intelektualnych, jak i emocjonalnych. Konkretne ćwiczenia wpływają również na poprawę wzroku, słuchu, pamięci, a także mowy.
